Wie et Kresskind op de Welt kom ... Domols hatt der Kaiser Aujustus befolle, alle Minsche en singem Rich en Störleste enzedrage. Et wor et eeschte Mol, dat mer sujet maht. Un et wor zo der Zick, wie der Quirinius der Bövverschte en Syrie wor. Do trok jederein en sing Vatterstadt, för sich endrage ze loße. Vun Nazareth en Jaliläa us maht sich och der Jupp op der Wäch, för erop noh Bethlehem en Judäa ze kumme. Dat es de Stadt vum David, vum däm hä avstammp. Hä wollt sich do met singer Bruck, dem Marie, opschrieve losse. Et Marie wor en jesänte Ömständ. Un wie se jrad do aankome, kräch dat Marie si Kind. Et hatt singe eeschte Son op de Welt jebraht. Et dät in en Windele weckele un en en Foderkrepp läje, weil em Jasshuus kein Plaaz ze finge wor. En der Nöhde joven en der Naach Heete op ehr Häde aach. Op eimol kom ne Engel vum Herrjott op se aan, un däm Här singe helle Jlanz strohlte öm se eröm. Se woren verschreck un bekomen et met der Angs ze dun. Der Engel ävver saht inne: Hat kein Angs! Ich verkünden üch un alle Minsche en jroße Freud: Hück es en der Stadt vum David der Retter jebore; hä es der Messias, der Här. Un dat soll för üch et Zeiche sin: Ehr doot ene Weckelditz finge, dä en ener Krepp litt. Un op eimol wor bei dem Engel en janze Häd vun himmlische Heerschare, die dä Herrjott lovven dät un saht: Jott em Himmel jehööt de Ihr, un op der Äd es Fridde bei de Minsche, die hä jän hät. Wie die Engel widder fott wore, sahten de Heete förenein: Kutt, mer jon noh Bethlehem, ens sinn, wat do passeet es un at der Här uns hät wesse losse. Su sin se dann flöck hinjelaufe un fungen et Marie, der Jupp un och dat Kresskindche, wat en der Krepp loch. Un wie se dat jesinn hatte, han se wigger verzallt, wat inne üvver dat Kind jesaht woode wor. Un all die Lück, die dat hooten, däten sich wundere üvver die Wööt vun de Heete. Ävver dat Marie verwaht sich alles jot em Hätze un simeleeten drüvver noh. De Heete jingke zeröck bei ehr Deere un däte Jott priese un lovve för all dat, wat se jehoot un jesinn hatte. Et wor jenau esu
